Η αμυγδαλιά προσβάλλεται κυρίως από μυκητολογικές ασθένειες, αλλά και από ορισμένα βακτήρια. Η ένταση και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων της μόλυνσης καθορίζουν τις πιθανές επιπτώσεις στη τελική παραγωγή και την ευρωστία του δένδρου.
Η Μονίλια ή Φαιά Σήψη (Monilinia laxa) είναι η κυριότερη ασθένεια που εντοπίζεται στη καλλιέργεια αμυγδαλιάς. Η ασθένεια εμφανίζεται κατά η περίοδο της ανθοφορίας, προκαλώντας ξήρανση ανθέων και ανθοφόρων βλαστών. Για την αντιμετώπιση της ασθένειας συστήνονται τρεις προληπτικοί ψεκασμοί, με τα κατάλληλα σκευάσματα, από το φούσκωμα των οφθαλμών έως τη πτώση των πετάλων.
Το έλκος κλαδίσκων (Fusicoccum amygdali) προσβάλλει την αμυγδαλιά το φθινόπωρο από τις ουλές που εμφανίζονται με τη πτώση των φύλλων, έχοντας ως κύριο σύμπτωμα τον σχηματισμό βυθισμένων καστανών ελκών στη βάση των ετήσιων κλάδων.Προληπτικά, μπορούν να εφαρμοστούν φθινοπωρινοί ψεκασμοί κατά το διάστημα της πτώσης των φύλλων.
Το κορύνεο (Wilsonomyces carpophilus) παρουσιάζεται σε δύο ξεχωριστούς χρόνους, είτε κατά την άνοιξη όταν ο καιρός είναι υγρός, είτε κατά το φθινόπωρο με την πτώση των φύλλων. Τα φυτικά μέρη που μολύνονται είναι, κατά κύριο λόγο, τα φύλλα και οι καρποί, με τα συμπτώματα να αφορούν την παρουσία κοκκινωπών κηλίδων. Για την προστασία από τον μύκητα ενδείκνυνται η εφαρμογή ψεκασμών λίγο πριν την άνθηση, μετά την πτώση των πετάλων και το φθινόπωρο έπειτα από την πτώση του 75% των φύλλων.
Η πολυστίγμωση (Polystigma ochraceam) παρατηρείται, αναλόγως της περιοχής, τέλη της άνοιξης με αρχές του καλοκαιριού προσβάλλοντας τα φύλλα, με την εμφάνιση κυκλικών καστανών κηλίδων. Η ασθένεια αντιμετωπίζεται με τη χρήση ανθεκτικών ποικιλιών (Texas, Ferragnes), με τον ψεκασμό των πεσμένων φύλλων με ουρία και με προληπτικούς ψεκασμούς από την έκπτυξη των πρώτων φύλλων έως τις αρχές Ιουνίου, ανά 15 ημέρες.
Η προσβολή από φυτόφθορα (Phytophthora spp.) εντοπίζεται κατά την έναρξη της βλάστησης, καθώς τα φύλλα παραμένουν μικρά σε μέγεθος και χλωρωτικά. Προληπτικά μπορεί να εφαρμοστεί επάλειψη ολόκληρου του κορμού με βορδιγάλειο πολτό και ψεκασμοί φυλλώματος με τα εγκεκριμένα σκευάσματα.
Το βακτηριακό έλκος (Pseudomonas amygdali) είναι μία ευρέως διαδεδομένη ασθένεια στη χώρα μας, έχοντας προκαλέσει σοβαρές ζημιές στη καλλιέργεια αμυγδαλιάς. Το βασικότερο σύμπτωμα είναι τα ανοιχτά έλκη στους κλάδους και στο κορμό.Για την διαχείριση του βακτηρίου είναι αναγκαία η καταστροφή και το κάψιμο όλων των προσβεβλημένων φυτικών οργάνων των δένδρων, όπως και η χρήση ανθεκτικών ποικιλιών (Ferragnei, Marcona, Ferauduel).
Τέλος, ορισμένα καλλιεργητικά μέτρα όπως η αφαίρεση και η απομάκρυνση προσβεβλημένων οργάνων από τα δένδρα, η χρήση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού, η αποφυγή δημιουργίας πληγών στα δένδρα και το ορθό κλάδεμα μπορούν να περιορίσουν σε μεγάλο ποσοστό την εμφάνιση ασθενειών στα δένδρα μας.
Λάτσιος Αθανάσιος
MSc Γεωπόνος Π.Θ.
